میرعزای کاشانی

سید مصطفی کاشانی "مشهور و  ملقب به " میرعزا" بزرگترین ومشهورترین نسخه نویس تعزیه در ایران است که اغلب تعزیه خوانان در جای ، جای کشور مجالس تعزیه منسوب به او را می خوانند . «میرعزا» در دوره اوج کمال ورواج تعزیه در دوره ناصرالدین شاه قاجار از کاشان به تهران رفته و در «تکیه دولت »،"معین البکا۶"(تعزیه گردان )تعداد  زیادی از مجالس تعزیه بوده است .بنابر اشارات وشاهد تاریخی می توان دوره ی زندگی «میرعزا »را در محدوده  سال‌های ۱۲۲۰ تا ۱۲۹۰ هجری شمسی دانست.

میرعزا" را در سرایش نسخ تعزیه برادرش ،سید مرتضی ملقب به " میرماتم" وپسرش ، سید کاظم ملقب به " میرغم" همراهی می کرده اند و نوه ی او نیز سید مصطفی معروف به «مصطفی شیپورچی» معین البکای تعزیه بوده است .
تعزیه نامه های زیادی  را منسوب به "میرعزا"می دانند که بسیاری از آنها زینب بخش موزهای بزرگ جهان از جمله موزه واتیکان می باشد . شمار نسخ تعزیه اورا به تعداد روز های سال ( حدود 365مجلس)  نقل کرده اند .

ویژگی های نسخ میرعزا:
سادگی،روانی،اختصار و همه فهمی؛قابلیت ایجاد جذابیت در صحنه  گردانی وشاخصه های نمایشی؛ تنوع ردیف های آوازی ونغمه های اصیل موسیقی ایرانی ؛ فاصله گذاری های مناسب در شخصیت پردازی های اولیا۶ خوانان واشقیا خوانان ؛ بهره مندی از ذوق وطبع نزدیکانش(برادر و پسر)در سرودن ،  تکمیل وتصحیح نسخه ها ؛ فراهم بودن فرمت بازبینی واصلاح احتمالی نسخه ها پس از اجرادر تکایا؛ احاطه قابل توجه ایشان به منابع تاریخی ،شعر وادبیات فارسی وبن مایه های فرهنگ ایرانی  ؛ کثرت نسخ ؛ استقبال واستفاده تعزیه جوانان در اقصی نقاط کشور از این نسخ .